top of page
  • Foto van schrijverAdmin

Logopedie en kinesitherapie bij volwassenen met chronische idiopathische hoest: zinvol?

Eline Van Kerckhove, Tom Poelman

Klinische vraag Wat is het effect van logopedie en kinesitherapie versus gestandaardiseerde gezondheidsadviezen op de levenskwaliteit bij volwassen patiënten met een chronische idiopathische hoest?



Besluit van Minerva Deze kleinschalige gecontroleerde gerandomiseerde studie toont aan dat een logopedische en kinesitherapeutische behandeling volgens een gestandaardiseerd protocol na vier weken behandeling, maar niet na drie maanden follow-up, resulteert in een betere levenskwaliteit bij volwassen patiënten met een idiopatische chronische hoest.

Voor de praktijk Patiënten met een chronische hoest worden zowel in de medische als in de paramedische praktijk met regelmaat gezien. Met een goed uitgevoerde diagnostiek, eventueel aangevuld met een medicamenteuze proefbehandeling, moet een mogelijke oorzaak uitgesloten worden. Indien er geen oorzaak aangetoond kan worden, spreken we van chronische idiopathische hoest. In dergelijke gevallen kan in overleg met de patiënt een behandeling met gabapentine (GRADE 1C) of een logopedische behandeling (GRADE 1C) overwogen worden. De hier besproken kleinschalige gecontroleerde gerandomiseerde studie toont aan dat een logopedische en kinesitherapeutische behandeling volgens een gestandaardiseerd protocol, bestaande uit educatie over hoest, hoestcontrole en laryngeale hygiëne/hydratatie, aanleren van hoestonderdrukkende en -afleidende technieken, ademhalingsoefeningen en psycho-educatie, na vier weken, maar niet na drie maanden, resulteert in een betere levenskwaliteit bij volwassen patiënten met een idiopathische chronische hoest. Dergelijke behandeling kan echter alleen gebeuren mits multidisciplinaire samenwerking.


233 weergaven0 opmerkingen
bottom of page