Kinesitherapie na heupfractuur

Klinische praktiche richtlijn voor kinesitherapie na een fractuur van de heup

Klinische praktische richtlijn voor kinesitherapie na een fractuur van de heup.

Heupfracturen resulteren in hoge mortaliteitscijfers (18-31% na één jaar) en hebben een aanzienlijke impact op het functioneren van oudere personen. Cohortstudies suggereren dat slechts 40 tot 60% van de personen die overleven het functioneringsniveau van vóór het ongeval behalen.

Het recent opgerichte Fragility Fracture Network (FFN) (Dreihofer et al, 2018) roept in haar ‘Global Call to Action’ op tot een systematische aanpak en poneert de volgende punten om het management na een heupfractuur te verbeteren:

• Acute multidisciplinaire zorg;

• Een snelle secundaire preventie na het optreden van de fractuur ter preventie van toekomstige fracturen (e.g. valpreventie);

• Voldoende lang behandeltraject na de hospitalisatie vanwege het traag verloop van het herwinnen van de functionaliteit.

Het belang van een postoperatieve revalidatie als onderdeel van het management na een heupfractuur wordt sterk aanbevolen. Meer zelfs, studies tonen aan dat ten gevolge van een intensieve revalidatie niet enkel de functionaliteit toeneemt, maar dat ook de mortaliteitscijfers significant afnemen.

Voor de kinesitherapie zijn er tot op heden echter slechts een beperkt aantal richtlijnen die het kinesitherapeutisch handelen voldoende wetenschappelijk onderbouwen. De recentelijk gepubliceerde richtlijn van de American Physical Therapy Association (APTA) brengt daar verandering in, en geeft aan welke diagnostische en therapeutische interventies aangewezen zijn voor de kinesitherapeut.

McDonough CM, Harris-Hayes M, Kristensen MT, et al. Physical therapy management of older adults with hip fracture. J Orthop Sports Phys Ther. 2021;51:CPG1-CPG81.

Lees of download het artikel hier.